Zegar wodny

Zegary wodne: do mierzenie czasu wykorzystuje się w nich wodę, która podobnie jak piasek w klepsydrze kapie przez mały otworek. Wynalazek ten został wprowadzony przez starożytnych Egipcjan ok. 2700 p.n.e. Urządzenie to zostało później udoskonalone przez Greków poprzez dodanie wskazówki. Która pokazywała godziny na skali. Kolejną innowacją wprowadzoną przez Greków było wprowadzenie regulacji ruchu zegara.

Do rozwoju zegarów wodnych przyczynili się także Arabowie. Używane przez nich zegary oparte były na wynalazkach greckich ale dodali oni do nich pływak. Który był umieszczony w zbiorniku zapełnianym i opróżnianym przez mechanizm regulujący, a ruch pływaka przekazywany był za pomocą linek i bloków do wskaźnika, którym była zazwyczaj jakaś figura z teatru marionetek wywodzącego się z tradycji średniowiecza. Zegary tego rodzaju ustawiono w miejscach publicznych były one z reguły dość dużych rozmiarów. W tradycji chrześcijańskiej sytuowano je w klasztorach. Gdzie doglądał ich specjalnie w tym celu wyznaczony opiekun. Do zadań tego człowieka należało m.in. regulowanie zegara w nocy na podstawie obserwacji gwiazd.

<<<